อรรถกถาเทวทัตตสูตรที่ ๗
เทวทัตตสูตรที่ ๗ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า อจิรปกฺกนฺเต ได้แก่ เมื่อพระเทวทัตทำลายสงฆ์แล้ว
ออกไปไม่นาน. บทว่า อารพฺภ ได้แก่ อาศัย เจาะจง มุ่งหมาย.
บทว่า อตฺตวิปตฺตึ ได้แก่ ความวิบัติ คือ อาการอันวิบัติของตน.
แม้ในบทที่เหลือ ก็นัยนี้เหมือนกัน. บทว่า อภิภุยฺย ได้แก่ ครอบงำ
ย่ำยี.
จบ อรรถกถาเทวทัตตสูตรที่ ๗
http://palungjit.com/tripitaka/default.php?cat=3700158
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น