วันพุธที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

พระองค์ทรงทราบพราหมณ์สัจจ์


สัตว์ทั้งปวงไม่ควรฆ่า

กามทุกชนิดไม่เที่ยงเป็นทุกข์มีความเเปรปรวนไปเป็นธรรมดา

ภพทุกภพไม่เที่ยงเป็นทุกข์มีอันแปรปรวนไปเป็นธรรมดา

เราจักไม่เป็นกังวลแก่สิ่งใดแก่ใครๆและความกังวลแก่เราในสิ่งไหนๆในใครๆไม่มี


นี้แลเป็นพราหมณ์สัจจ์๔


พระองค์ทรงไม่ติดแม้นิพพาน


ครั้นพระองค์รู้ความเป็นนิพพานก็ไม่ทำการหมายมั่นซึ่งนิพพานไม่ทำความหมายมั่นในนิพพานไม่ทำการหมายมั่นโดยความเป็นนิพพานไม่ทำการหมายมั่นว่านิพพานเป็นของเราไม่เพลิดเพลินลุ่มหลงในนิพพาน

เหตุที่สาวกบางคนไม่ได้บรรลุ


มีบุรุษจะไปเมืองราชคฤห์เข้ามาหาเรากล่าวท่านว่า
พระโคดมผู้เจริญ:ทางไปเมืองราชคฤห์ไปได้ครู่หนึ่งจักพบบ้านชื่อโน้นจักเห็นนิคมชื่อโน้นจักเห็นสวนและป่าน่าสนุกจักเห็นภาคภูมิน่าสนุกสระโบกขรณีน่าสนุกบุรุษนั้นพร่ำบอกพร่ำชี้ให้อย่างนี้ก็ยังถือเอาผิดไปในทางตรงกันข้าม แต่บุรุษผู้หนึ่งกลับถึงเมืองราชคฤห์โดยสวัสดิี
พระโคดมผู้เจริญ:ในเรื่องนี้ข้่าพเจ้าจักทำได้อย่างไรเล่า เพราะข้าพเจ้าเป็นแต่ผู้บอกทางเท่านั้น

หนังสือพุทธประวัตจากพระโอษฐ์

ผู้ติดตาม