ภิกษุทั้งหลาย!สมมุติว่ามหาปฐพีอันใหญ่หลวงนี้ มีน้ำทั่วถึง
เป็นอันเดียวกันหมด บุรุษคนหนึ่งทิ้งแอก(ไม้ไผ่!) ซึ่งมีรูเจาะได้เพียงรูเดียวลงไปในน้ำนั้น ลมตะวันตกพัดพาไปทางทิศทางตะวันออก ลมเหนือพัดพาไปทางทิศใต้ อยู่ดังนี้ ในน้ำมีเต่าตาบอดตัวหนึ่ง ล่วงไปร้อยปีมันจะผุดขึ้นขึ้นมาหนึ่งครั้งๆ ภิกษุทั้งหลาย จะเป็นไปได้ไหมที่เต่าตาบอดจะจะพึงยื่นคอไปในรูซึ่งมีเพียงรูเดียวในแอกเท่านั้น
ข้อนี้เป็นไปได้ยากพระเจ้าข้า !
ภิกษุทั้งหลาย! ยากที่จะเป็นไปได้ฉันเดียวกันที่ที่ใครๆจะพึงได้ความเป็นมนุษย์ ยากที่จะได้พบพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า และเป็นอันยากที่พระธรรมวินัยที่ตถาคตประกาศแล้วนั้นจะรุ่งเรืองไปทั่วโลก.
พุทธวัจน์
เป็นอันเดียวกันหมด บุรุษคนหนึ่งทิ้งแอก(ไม้ไผ่!) ซึ่งมีรูเจาะได้เพียงรูเดียวลงไปในน้ำนั้น ลมตะวันตกพัดพาไปทางทิศทางตะวันออก ลมเหนือพัดพาไปทางทิศใต้ อยู่ดังนี้ ในน้ำมีเต่าตาบอดตัวหนึ่ง ล่วงไปร้อยปีมันจะผุดขึ้นขึ้นมาหนึ่งครั้งๆ ภิกษุทั้งหลาย จะเป็นไปได้ไหมที่เต่าตาบอดจะจะพึงยื่นคอไปในรูซึ่งมีเพียงรูเดียวในแอกเท่านั้น
ข้อนี้เป็นไปได้ยากพระเจ้าข้า !
ภิกษุทั้งหลาย! ยากที่จะเป็นไปได้ฉันเดียวกันที่ที่ใครๆจะพึงได้ความเป็นมนุษย์ ยากที่จะได้พบพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า และเป็นอันยากที่พระธรรมวินัยที่ตถาคตประกาศแล้วนั้นจะรุ่งเรืองไปทั่วโลก.
พุทธวัจน์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น